De feestdagen - Reisverslag uit Melbourne, Australië van Ramona Ruijter - WaarBenJij.nu De feestdagen - Reisverslag uit Melbourne, Australië van Ramona Ruijter - WaarBenJij.nu

De feestdagen

Blijf op de hoogte en volg Ramona

04 Januari 2019 | Australië, Melbourne

We zijn al weer een poosje verder en 2019 is inmiddels aangebroken. De feestdagen waren leuk en toch ook hectisch. Normaal gesproken heb ik het niet zo op kerst en de jaarswisseling en ben ik altijd weer blij als deze feestdagen voorbij zijn, maar deze keer heb ik enorm genoten.

Vlak voor Kerst was ik die zaterdag met Guada naar een tweedehands kledingwinkel geweest. In slechts 20 minuten met een Uber waren we in Abbotsford (op de locatie waar de kledingwinkel zich bevond). De winkel was enorm en ieder item zoals een broek, een trui of een t-shirt kostte slechts 5 dollar. In Nederland zou ik nooit naar een tweedehands kledingwinkel gaan, maar nu zie ik de voordelen ervan in. Een voordeel is namelijk dat de kleding uniek is en daarnaast is het dragen van tweedehands kleding milieubewust.

Nadat we onze items hadden afgerekend bij de kassa zijn we richting het vegenistische restaurant "Lentil As Anything" gaan lopen. Het concept van dit restaurant is dat er van afgedankte groenten (die bijvoorbeeld kleine plekjes hebben of "misvormd" zijn) vers bereide gerechten worden gemaakt door vrijwilligers. Je loopt dan langs een buffet en je kunt zelf een portie van alle gerechten opscheppen. Heb je nog niet voldoende gehad? Dan loop je voor een tweede keer langs het buffet. Het mooie eraan vind ik dat je zelf kunt bepalen hoeveel je opschept op je bord en dat je zelf mag bepalen hoeveel geld je wilt doneren.

Niet alleen heb ik samen met Guada genoten van de gerechten, ook heb ik genoten van de rustgevende en prachtige omgeving. Het restaurant doet me denken aan een oud klooster en daaromheen heb je een grote tuin die me herinnert aan de tuin van mijn opa en oma in België. Zodra je dan nog verder de omgeving verkent, kom je paarden, schapen, geiten en andere beesten tegen. Het is echt heerlijk om in deze omgeving te lopen en voor even het stadsleven in de stad te vergeten.

Kerst
Aangezien ik het toch niet zo op kerst heb, heb ik bij Max aangegeven dat ik graag werk gedurende deze dagen en dat heb ik dan ook gedaan. Wat mij is opgevallen, is dat het alleen voor Nederlanders gebruikelijk is om eerste en tweede Kerstdag te vieren terwijl alle anderen juist Kerstavond (24 december) en Kerst op 25 december vieren. 26 december dient als een dag waarop alle winkels open zijn en kortingen aanbieden.

Werken met Kerst was voor mij totaal geen straf, maar juist een feest. De sfeer in het hostel was zo vrolijk en prettig. Voor Guada is het vieren van Kerstavond en Kerst erg belangrijk. We hadden dan ook afgesproken om Kerstavond te vieren met een diner in het appartement. We hadden totale schijt aan Max die ons verboden had om gasten in het appartement uit te nodigen. Guada had twee vriendinnen uitgenodigd en ik had Manon en haar huisgenoot Sanne uitgenodigd. Iedereen zou iets meenemen voor het diner. Ik had die dag gewerkt en ik had geen energie meer om te gaan koken. Vandaar dat ik dan ook diepvriespizza's bij de Aldi had gekocht. Guada en haar vriendinnen hadden ovenfriet, gebraden kip, chips en hummus mee en Manon en Sanne hadden een heerlijke chocolade cake mee. Alles bij elkaar was om te smullen en ik zat op en top vol.

Na afloop van ons diner sloten we ons aan bij alle andere backpackers die inmiddels in het park (egenover het hostel) zaten te feesten. Die avond bleef het nog lang heerlijk warm en uiteindelijk belandde ik vanwege alle gezelligheid om 2 uur 's nachts in mijn bed.

De volgende dag moest ik weer vroeg op en startte ik om 8 uur met mijn shift die eindigde om 3 uur 's middags. De vriend van Sofia (Enzo heet hij) had ons uitgenodigd voor een barbeque bij het strand en na afloop ben ik naar een huisfeestje geweest tot in de vroege uurtjes met Shir. Shir komt uit Israël en ze staat inmiddels bekend als de feestganger van het hostel. Zelf hou ik natuurlijk ook van een feestje, maar ik heb echt nog nooit zo’n feestbeest ontmoet als Shir. Als je een goed feestje wilt vinden, moet je haar opzoeken. Het is algemeen bekend dat Israëliers, na hun dienst in het leger, gaan reizen en helemaal los gaan voor wat betreft het feesten en nuttigen van drank en drugs.


Niet alleen met Shir, maar ook samen met de andere backpackers in het hostel ben ik meer tijd gaan spenderen. Doordat ik nu al een langere tijd in het hostel werk en een groot gedeelte van de backpackers langdurig verblijft in het hostel, begin ik iedereen beter te leren kennen en onderneem ik meer met de andere backpackers. Dit heeft wel negatieve gevolgen gehad betreffende mijn functioneren tijdens mijn diensten. Ik deed er bijvoorbeeld 20 minuten over om de wasmachines aan te zetten en terug te keren bij de receptie in plaats van 5 minuten wat ik voorheen deed. Op mijn weg naar de wasmachines stopte ik namelijk minstens 5 keer om een praatje te maken met alle backpackers die ik tegenkwam. Aan de andere kant merkte ik dat ik meer voor elkaar kreeg. Op het moment dat ik bijvoorbeeld de keuken of de rokersruimte moest sluiten, stribbelde niemand tegen en kreeg ik zelfs hulp van de anderen.

Ik ben zeer blij dat ik de mogelijkheid heb gekregen om in Ritzbackpackers hostel zowel te werken als te wonen. En dat... ondanks de gehele situatie omtrent de manager die naar mijn mening beter ander werk kan gaan zoeken wat hij wel met passie doet. Het gedrag van de manager heeft er mede voor gezorgd dat ik alles veel minder serieus nam op het werk en daardoor juist veel meer genoot. Dat wil niet zeggen dat ik er met de pet naar gooide, want zoiets als betalingen nam ik zeer serieus. Het is namelijk niet mijn geld, maar van het bedrijf zelf.


Happy new year!
De jaarswisseling hier in Melbourne is er een om zeker nooit te vergeten. Het was geweldig. Ik had geen plannen voor een feestje. Wat voor mij voornamelijk van belang was, is omringd te zijn met de mensen om wie ik geef. Helaas was dat dit jaar niet met familie en vrienden in Nederland, maar in plaats daarvan een grote groep backpackers waarvan ieder afkomstig uit diverse delen van de wereld.

Net als met Kerst had ik tevens aangegeven bij Max dat ik graag op 31 december wilde werken en dat kon. Tot mijn verbazing mocht ik van hem eerder mijn shift sluiten. In plaats van tot middernacht te werken, mocht ik van hem al om 10 uur 's avonds mijn shift sluiten om vervolgens met alle andere backpackers te feesten. Toch niet zo'n slechte manager zou je denken... Natuurlijk zat hier een bepaalde reden achter. Hij hoopte namelijk dat ik alle backpackers uit het hostel weg kon krijgen. Hij smeekte mij zelfs of ik het hostel zo schoon mogelijk kon achterlaten en geen ongewenste verrassingen wilde achterlaten voor hem op zijn ochtendshift op 1 januari. Ik stelde hem natuurlijk gerust dat alles in orde zou komen.

Toen ik in november begon te werken in het hostel was er geen enkele andere Nederlander in het hostel, maar nu rond de feestdagen checkte ik steeds meer Nederlanders in. Uiteindelijk ontmoette ik een groepje Nederlandse backpackers die met het idee kwamen om zelf oliebollen te gaan maken en deze uit te delen tijdens oudjaar. We hadden uiteindelijk krenten oliebollen gemaakt en appelbeignets. Deze waren verrukkelijk!

Na het praatje van Max maakte ik bij het starten van mijn shift om 16:00 uur eerst al het denkwerk oftewel het administratieve gedeelte in orde. Nadat dit was gedaan ging de fles wijn open. Het was zeer ontspannen voor mij om te werken. Er waren nauwelijks mails en alle backpackers waren vóór 22:00 uur ingecheckt. Ik sloot de receptie af en besloot om met de anderen in de binnentuin mee te gaan feesten. Normaliter is het de bedoeling dat de binnentuin, die ook als rokersruimte dient, om 22:00 uur wordt gesloten. Maar goed... het is 31 december: “fock the system”!

Om kwart voor elf raapte ik alle Nederlandse backpackers, met wie ik de oliebollen had gemaakt, bij elkaar om deze heerlijke traktatie uit te delen. Echter voordat we deze traktatie gingen uitdelen, wilde ik eerst alle aandacht van de backpackers krijgen. Ik weet niet hoe, maar het is me gelukt. Ik ging op een kruk staan, ik schreeuwde een aantal keer om iedereens aandacht en op een gegeven moment was het volledig stil. De muziek was uit en iedereen luisterde met volle aandacht naar mij.

Ik vertelde over de Nederlandse traditie betreffende het nuttigen van de oliebollen. Tot slot vertelde ik dat ik na het uitdelen en nuttigen van deze smakkelijke snack iedereen nog de laatste mogelijkheid gaf om naar de keuken te gaan, daar alle drank uit de koelkast te pakken en vervolgens richting het Albert Park te gaan waar we allen konden genieten van het prachtige uitzicht op het vuurwerk.

Na een kwartier had ik iedereen uit de binnentuin gekregen en werd ik naar buiten gevolgd om vervolgens richting het park te lopen. Nadat iedereen richting het park ging, liep ik snel weer terug naar boven. Daar werd ik verrast door een groot schoonmaakteam bestaande uit de Nederlandse backpackers, Clara, Guada, Sofia en nog wat Engelse en Duitse backpackers. We veegden alle troep bij elkaar, verwisselden de vuilniszakken en tot slot haalde ik nog even goed de mop over de vloer.

In een korte tijd zag het er picobello uit en konden ook wij naar het park lopen. We hadden nog ruim een half uur voor de jaarswisseling. Rondom het meer in het park zochten we een plekje, sommigen hadden een speaker mee om daarmee muziek af te spelen en we dronken nog even verder van onze wijn. Het was bijna zover 10, 9, 8, 7 ... 3, 2, 1: Happy New Year!!!!! Iedereen van het hostel was daar en wenste elkaar een gelukkig nieuwjaar. De sfeer was echt perfect en daar bovenop genoot ik van het geweldige vuurwerk. Het uitzicht had niet beter kunnen zijn.

Na een uur nagenieten besloten we met een aantal om, na een korte pisstop bij het hostel, naar het strand te gaan. Carolina, afkomstig uit Chillie, die ik tevens van het hostel ken en met wie ik vaker dingen heb ondernomen, had me eerder verteld over een typisch drankje uit Chillie. In Chillie hollen ze een honingmeloen uit om vervolgens de meloen vol te gieten met witte wijn. Dat wilde ik ook eens proeven. Dus ik had al een paar dagen terug een meloen gekocht. Bepakt met een aantal dekens, de meloen, meer drank, warme vesten en een speaker vertrokken we richting het strand. Een aantal uur zittend op het strand genoot ik zowel van onze muziek als van het geluid van de golven. Het werd kouder en we besloten om de avond af te sluiten in ons appartement met thee en koekjes.

  • 12 Januari 2019 - 17:33

    Martin:

    Hallo Ramona wat een verhaal weer , ik dacht dat je gestopt was met de drank maar gelukkig neemt toch af en toe een borrel met een beetje fruit , zo kennen we je weer
    Wij wensen je een mooi gezond en spannend 2019 en wachten met spanning op je terugkomst met nog meer mooie verhalen en belevenissen .

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Australië, Melbourne

Ramona

Actief sinds 13 Nov. 2016
Verslag gelezen: 185
Totaal aantal bezoekers 13346

Voorgaande reizen:

01 November 2018 - 23 April 2019

Australië

13 November 2016 - 31 December 2016

Mijn eerste reis

Landen bezocht: