Dag 13: And Further... (dag 9 t/m 13 samengevat)
Blijf op de hoogte en volg Ramona
13 November 2018 | Australië, Melbourne
Voor wat betreft het bloggen heb ik dit de afgelopen 5 dagen links laten liggen. Enerzijds heeft dit te maken met het feit dat ik beperkt wordt in het aantal MB's dat ik maximaal per dag gratis kan gebruiken en anderzijds heeft dit te maken met een combinatie van ziek zijn en werken. Door de afgelopen vijf dagen niet om te hebben gekeken naar mijn blog, kon ik wel meer in het moment zelf leven. Maar goed dit terzijde, ik zal jullie een update geven van de afgelopen dagen.
(Dag 9) Nog in dromenland verkerend, was ik aan het nagenieten van de geweldige beelden van The Great Ocean Road totdat ik werd gewekt door mijn wekker. Via de zogeheten App “Couchsurfing” had ik eerder deze week gereageerd op de advertentie om een 1daagse cursus van barista te volgen. De cursus stond gepland om 10.00 ’s ochtends dus ik was al vroeg opgestaan.
Per Uber was ik ruim voor tijd gearriveerd bij Side Street Café. Daar werd de cursus gegeven door de eigenaar Clive Robinson. Ik gok dat hij tussen de 50 en 60 jaar is. Aan zijn baardgroei te zien, kon ik aannemen dat hij zich minstens 2 weken niet had geschoren. Net als zijn baard, was het beetje haar dat hij op zijn hoofd had grijs gekleurd. Hij droeg in mijn opinie een oude spijkerbroek en een oud bruin vest met capuchon. De meubels en de muren in het café waren, evenals zijn kleding, relatief donker gekleurd. Desondanks de donkere kleuren heerste er een bepaalde gezelligheid en warmte. Clive werd vergezeld door een goede vriend (van wie ik zijn naam niet meer weet). Ze kenden elkaar vanuit Tasmanië waar ze samen zijn opgegroeid en bij binnenkomst werd ik op mijn gemak gesteld door hun grappen en dollen.
Vervolgens arriveerden er meerdere deelnemers, namelijk: vier meiden afkomstig uit Zuid-Korea, 1 jongen uit Maleisië en een dame uit Italië. Zodra de groep compleet was, informeerde Clive ons met de belangrijkste en algemene kennis waarvan verwacht wordt dat je dit weet als barista zijnde. Hierna verschafte hij ons informatie betreffende de koffiebonen maler en de barista koffiemachine. Tot slot mochten we, na lang te hebben geoefend met zeepsop en water, ook onze eigen latte en cappuccino maken. Ik kan je eerlijk zeggen dat het maken van mijn eigen latte en cappuccino mij goed verging. We mochten aan het einde van de cursus zo veel lattes en cappuccino’s maken als dat we wilden (en zelfs andere soorten koffies als we dit wilden). Een fooi was voor Clive was dan ook dik verdiend.
Na afloop van de cursus ben ik direct naar het hostel “Barkly’s Backpackers” gegaan om in te checken. Naarmate de dag vorderde, voelde ik me ziek worden (blehh... ik heb een hekel aan dat woord). Een lange avond slapen, mocht helaas niet baten. Normaal gesproken heb ik een grote mond over mensen die zeggen dat ze ziek zijn. Ik ben namelijk van mening dat in bed liggen weinig nut heeft en dat het beter is om door te gaan met het uitvoeren van de dagelijkse werkzaamheden. Nu, na deze eigen ervaring, neem ik mijn woorden terug.
(Dag 10) Het was de dag dat ik zou intrekken in het appartement om vervolgens op zondag mijn eerste dienst te werken in ruil voor accommodatie. Een lekkere timing was het dus om ziek te zijn... Maar goed...na me te hebben voorgesteld aan mijn nieuwe huisgenoten en een uur small talk te hebben gevoerd oftewel na gesproken te hebben over de koetjes en de kalfjes heb ik de hele middag geslapen. Dit heeft uiteindelijk wel zijn wonderen gedaan!
Wat betreft het appartement, valt de gehele ruimte mij reuze mee. Zoals ik al in een eerdere blog zei, was ik in de eerste instanatie sceptisch over de gehele situatie. De werkelijkheid wijst uit dat we een relatief netjes en schoon appartement hebben. Er is een open keuken, een woon- en zitgedeelte, we hebben een badkamer met wc en douche en tot slot zijn er twee slaapkamers. Sofia heeft haar eigen slaapkamer en ik deel de andere slaapkamer met Guala en Clara. Sofia en Guala zijn beiden afkomstig uit Argentinië en werken hier al minstens 2 maanden. In tegenstelling tot hen is Clara, afkomstig uit Duitsland, de dag na mij gearriveerd. De meiden zijn erg vriendelijk en het is prettig dat we allemaal actief zijn. Tot nu toe heb ik niet gemerkt dat bijvoorbeeld iemand de hele dag op haar bed ligt te rotten.
(Dag 11) Zondags zijn Guala en ik naar de Queen Victoria Market gegaan waar we verse groenten en fruit hebben ingeslagen. Deze markt is echt een aanrader, het doet me denken aan een kleinere versie van de markt in Camden Town in Londen. Behalve groente en fruit worden er ook kleding, schoenen, toiletartikelen en nog veel meer verkocht. De hele middag hebben we ons vermaakt op deze markt.
Diezelfde avond heb ik mijn eerste dienst gewerkt van 19:00 tot 23:30 uur waarbij ik schoonmaakwerkzaamheden heb verricht zoals het schoonmaken van de toiletten en douches, het dweilen van de gangen en het schoonmaken van de keuken. Ook dit viel mij reuze mee. Ik weet van verhalen bij Grand Hotel Amrâth Amsterdam dat gasten het zeer bond hebben gemaakt, maar voor wat betreft het hostel zag ik zelfs geen remsporen in de toiletten. Je moet eens weten hoe positief verrast ik was... Het enige wat mij was tegen gevallen, was het schoonmaken van de keuken. De backpackers zijn ervan op de hoogte dat om 22:00 uur de keuken sluit en toch... om de 5 minuten kwam er iemand naar binnen met een belachelijke smoes wat hij/ zij wel niet moest doen in de keuken. Oké... ze maken niets vies op het moment dat ze hun brood pakken of thee maken, maar het feit dat ze toch de keuken betreden terwijl ze op de hoogte zijn dat de keuken sluit, vind ik zeer respectloos. Gelukkig hoefde ik de avonddienst van schoonmaken slechts één avond te doen (tenminste zoverre ik nu weet).
(Dag 12) De dag erna startte mijn dienst in receptie relatief vroeg, namelijk vanaf 08:30 tot 15:00 uur. Ondanks mijn moeheid had ik echt een geweldige dag. Het voelde weer alsof ik in de receptie bij Grand Hotel Amrâth Amsterdam aan het werk was. Voor wat betreft de receptie in Ritz Backpackers hostel verrichtte ik niet alleen de “standaard” werkzaamheden zoals het in- en uitchecken, maar ook werkzaamheden gerelateerd aan Housekeeping zoals het doen van de was. Daarnaast verrichte ik ook taken betreffende reserveringen. Dit alles bij elkaar maakt deze baan zeer interessant voor mij. En zo zie ik het ook... dit werk is een baan voor mij en ik wil er het meeste uit halen. Daarnaast wil ik natuurlijk nog geld verdienen met ander werk dat part time kan combineren.
(Dag 13) Vandaag heb ik mijn tweede dienst gedraaid. Vanwege mijn eerdere werkervaringen weet ik dat in receptie geen dag hetzelfde is en dat bleek ook uit vandaag. Gisteren was het vrij rustig en had Max (Manager) relatief ruim de tijd om uitleg te geven betreffende het systeem, maar vandaag was het enorm hectisch:
- Bij het controleren van de bedden bleken een aantal linnen bevlekt te zijn en die moesten daarom worden vervangen;
- Er waren een aantal deuren waarvan de sleutel in het slot niet functioneerde (of andersom);
- In één van de douches was de douchekop van de stang kapot gevallen.
Volgens Max was het een vreemde dag, anders dan andere dagen.
De bovenstaande opsomming is hiermee nog niet volledig, want een aantal backpackers klaagden ook vanwege hun boodschappen die kwijt waren. Ik zei het niet hardop, maar ik dacht natuurlijk aan de grondige schoonmaak die Clara en Guala gisteravond hadden gedaan. Max zei dat ik het niet persoonlijk moest nemen. Ik gaf Max natuurlijk gelijk en vertelde hem niet over de eerdere situaties die in vergelijking hiermee veel heftiger waren. Bij het terugdenken aan een aantal specifieke situaties verscheen er een glimlach op mijn gezicht. Maar goed ondanks alle situaties vandaag heb ik me prima vermaakt tijdens de shift: er waren voldoende uitdagingen en ik heb genoeg gelachen.
(Dag 9) Nog in dromenland verkerend, was ik aan het nagenieten van de geweldige beelden van The Great Ocean Road totdat ik werd gewekt door mijn wekker. Via de zogeheten App “Couchsurfing” had ik eerder deze week gereageerd op de advertentie om een 1daagse cursus van barista te volgen. De cursus stond gepland om 10.00 ’s ochtends dus ik was al vroeg opgestaan.
Per Uber was ik ruim voor tijd gearriveerd bij Side Street Café. Daar werd de cursus gegeven door de eigenaar Clive Robinson. Ik gok dat hij tussen de 50 en 60 jaar is. Aan zijn baardgroei te zien, kon ik aannemen dat hij zich minstens 2 weken niet had geschoren. Net als zijn baard, was het beetje haar dat hij op zijn hoofd had grijs gekleurd. Hij droeg in mijn opinie een oude spijkerbroek en een oud bruin vest met capuchon. De meubels en de muren in het café waren, evenals zijn kleding, relatief donker gekleurd. Desondanks de donkere kleuren heerste er een bepaalde gezelligheid en warmte. Clive werd vergezeld door een goede vriend (van wie ik zijn naam niet meer weet). Ze kenden elkaar vanuit Tasmanië waar ze samen zijn opgegroeid en bij binnenkomst werd ik op mijn gemak gesteld door hun grappen en dollen.
Vervolgens arriveerden er meerdere deelnemers, namelijk: vier meiden afkomstig uit Zuid-Korea, 1 jongen uit Maleisië en een dame uit Italië. Zodra de groep compleet was, informeerde Clive ons met de belangrijkste en algemene kennis waarvan verwacht wordt dat je dit weet als barista zijnde. Hierna verschafte hij ons informatie betreffende de koffiebonen maler en de barista koffiemachine. Tot slot mochten we, na lang te hebben geoefend met zeepsop en water, ook onze eigen latte en cappuccino maken. Ik kan je eerlijk zeggen dat het maken van mijn eigen latte en cappuccino mij goed verging. We mochten aan het einde van de cursus zo veel lattes en cappuccino’s maken als dat we wilden (en zelfs andere soorten koffies als we dit wilden). Een fooi was voor Clive was dan ook dik verdiend.
Na afloop van de cursus ben ik direct naar het hostel “Barkly’s Backpackers” gegaan om in te checken. Naarmate de dag vorderde, voelde ik me ziek worden (blehh... ik heb een hekel aan dat woord). Een lange avond slapen, mocht helaas niet baten. Normaal gesproken heb ik een grote mond over mensen die zeggen dat ze ziek zijn. Ik ben namelijk van mening dat in bed liggen weinig nut heeft en dat het beter is om door te gaan met het uitvoeren van de dagelijkse werkzaamheden. Nu, na deze eigen ervaring, neem ik mijn woorden terug.
(Dag 10) Het was de dag dat ik zou intrekken in het appartement om vervolgens op zondag mijn eerste dienst te werken in ruil voor accommodatie. Een lekkere timing was het dus om ziek te zijn... Maar goed...na me te hebben voorgesteld aan mijn nieuwe huisgenoten en een uur small talk te hebben gevoerd oftewel na gesproken te hebben over de koetjes en de kalfjes heb ik de hele middag geslapen. Dit heeft uiteindelijk wel zijn wonderen gedaan!
Wat betreft het appartement, valt de gehele ruimte mij reuze mee. Zoals ik al in een eerdere blog zei, was ik in de eerste instanatie sceptisch over de gehele situatie. De werkelijkheid wijst uit dat we een relatief netjes en schoon appartement hebben. Er is een open keuken, een woon- en zitgedeelte, we hebben een badkamer met wc en douche en tot slot zijn er twee slaapkamers. Sofia heeft haar eigen slaapkamer en ik deel de andere slaapkamer met Guala en Clara. Sofia en Guala zijn beiden afkomstig uit Argentinië en werken hier al minstens 2 maanden. In tegenstelling tot hen is Clara, afkomstig uit Duitsland, de dag na mij gearriveerd. De meiden zijn erg vriendelijk en het is prettig dat we allemaal actief zijn. Tot nu toe heb ik niet gemerkt dat bijvoorbeeld iemand de hele dag op haar bed ligt te rotten.
(Dag 11) Zondags zijn Guala en ik naar de Queen Victoria Market gegaan waar we verse groenten en fruit hebben ingeslagen. Deze markt is echt een aanrader, het doet me denken aan een kleinere versie van de markt in Camden Town in Londen. Behalve groente en fruit worden er ook kleding, schoenen, toiletartikelen en nog veel meer verkocht. De hele middag hebben we ons vermaakt op deze markt.
Diezelfde avond heb ik mijn eerste dienst gewerkt van 19:00 tot 23:30 uur waarbij ik schoonmaakwerkzaamheden heb verricht zoals het schoonmaken van de toiletten en douches, het dweilen van de gangen en het schoonmaken van de keuken. Ook dit viel mij reuze mee. Ik weet van verhalen bij Grand Hotel Amrâth Amsterdam dat gasten het zeer bond hebben gemaakt, maar voor wat betreft het hostel zag ik zelfs geen remsporen in de toiletten. Je moet eens weten hoe positief verrast ik was... Het enige wat mij was tegen gevallen, was het schoonmaken van de keuken. De backpackers zijn ervan op de hoogte dat om 22:00 uur de keuken sluit en toch... om de 5 minuten kwam er iemand naar binnen met een belachelijke smoes wat hij/ zij wel niet moest doen in de keuken. Oké... ze maken niets vies op het moment dat ze hun brood pakken of thee maken, maar het feit dat ze toch de keuken betreden terwijl ze op de hoogte zijn dat de keuken sluit, vind ik zeer respectloos. Gelukkig hoefde ik de avonddienst van schoonmaken slechts één avond te doen (tenminste zoverre ik nu weet).
(Dag 12) De dag erna startte mijn dienst in receptie relatief vroeg, namelijk vanaf 08:30 tot 15:00 uur. Ondanks mijn moeheid had ik echt een geweldige dag. Het voelde weer alsof ik in de receptie bij Grand Hotel Amrâth Amsterdam aan het werk was. Voor wat betreft de receptie in Ritz Backpackers hostel verrichtte ik niet alleen de “standaard” werkzaamheden zoals het in- en uitchecken, maar ook werkzaamheden gerelateerd aan Housekeeping zoals het doen van de was. Daarnaast verrichte ik ook taken betreffende reserveringen. Dit alles bij elkaar maakt deze baan zeer interessant voor mij. En zo zie ik het ook... dit werk is een baan voor mij en ik wil er het meeste uit halen. Daarnaast wil ik natuurlijk nog geld verdienen met ander werk dat part time kan combineren.
(Dag 13) Vandaag heb ik mijn tweede dienst gedraaid. Vanwege mijn eerdere werkervaringen weet ik dat in receptie geen dag hetzelfde is en dat bleek ook uit vandaag. Gisteren was het vrij rustig en had Max (Manager) relatief ruim de tijd om uitleg te geven betreffende het systeem, maar vandaag was het enorm hectisch:
- Bij het controleren van de bedden bleken een aantal linnen bevlekt te zijn en die moesten daarom worden vervangen;
- Er waren een aantal deuren waarvan de sleutel in het slot niet functioneerde (of andersom);
- In één van de douches was de douchekop van de stang kapot gevallen.
Volgens Max was het een vreemde dag, anders dan andere dagen.
De bovenstaande opsomming is hiermee nog niet volledig, want een aantal backpackers klaagden ook vanwege hun boodschappen die kwijt waren. Ik zei het niet hardop, maar ik dacht natuurlijk aan de grondige schoonmaak die Clara en Guala gisteravond hadden gedaan. Max zei dat ik het niet persoonlijk moest nemen. Ik gaf Max natuurlijk gelijk en vertelde hem niet over de eerdere situaties die in vergelijking hiermee veel heftiger waren. Bij het terugdenken aan een aantal specifieke situaties verscheen er een glimlach op mijn gezicht. Maar goed ondanks alle situaties vandaag heb ik me prima vermaakt tijdens de shift: er waren voldoende uitdagingen en ik heb genoeg gelachen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
